ΠΕΔΡΟ ΚΑΖΑΣ Ιστορία απίστευτη βγαλμένη από κάποιο χειρόγραφο, που βρέθηκε στο Οπόρτο, και ζωγραφισμένη από το ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

Με αφορμή την έκθεση στο στο Βυζαντινό Μουσείο για το Φώτη Κόντογλου – «η προσωπικότητά του ως λογοτέχνη, κριτικού, ερευνητή των βυζαντινών χρωμάτων και συντηρητή» παρουσιάζουμε τη νουβέλα του από το ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου «ΠΕΔΡΟ ΚΑΖΑΣ Ιστορία απίστευτη βγαλμένη από κάποιο χειρόγραφο, που βρέθηκε στο Οπόρτο, και ζωγραφισμένη από το ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ «. Κλικάρετε ΕΔΩ για να τη διαβάσετε…

Αν δεν γνωρίζετε για το Φώτη Κόντογλου ας είναι η νουβέλα και η έκθεση στο Βυζαντινό Μουσείο αυτή μια αφορμή για να μάθετε για αυτόν. Για την έκθεση διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ ΕΔΩ.

Read Full Post »

Βασιλίκα Σαριλάκη: Η μορφή της Παναγίας στους Έλληνες λόγιους ζωγράφους του 20ου αιώνα

Από την Σχολή του Μονάχου ο Νικόλαος Γύζης (1842– 1901) έχει απεικονίσει την Παναγία με έναν ιδιαίτερα πνευματικό κι εντυπωσιακό τρόπο. Στο έργο του Παναγία με το Βρέφος διακρίνουμε μια δραματική όσο κι επιβλητική τονική ζωγραφική, που αποδίδει με αφαιρετικό πλην απόλυτο τρόπο την αλληγορική διαφορά σκότους – φωτός με αποτέλεσμα ένα εμβληματικό κι επιβλητικό έργο. Ακόμη πιο δυνατή είναι η «Προσκύνηση των Αγγέλων» του 1898 (αριστερά) όπου η Παναγία κάθεται στον θρόνο, ως Πλατυτέρα με ευδιάκριτο πίσω της τον Σταυρό του μαρτυρίου και δύο φωτεινούς Αγγέλους εκατέρωθεν. Η παρουσία του βρέφους-Χριστού ως θείο Φως καθώς κι ο ηττημένος όφις στο κάτω μέρος της σύνθεσης υπερτονίζουν την μυστικιστική ατμόσφαιρα, ενώ παράλληλα παραπέμπουν στην επιθυμία του Γύζη να αποτυπώσει τον θρίαμβο της Δευτέρας Παρουσίας.

Διαβάστε/ δείτε ολόκληρη την εξαιρετική  εργασία της Βασιλίκας Σαριλάκη στο art noise ΕΔΩ

Read Full Post »

Αντρέα Μαντένια: «Ο νεκρός Χριστός»

  Αντρέα Μαντένια: «Ο νεκρός Χριστός» 1490    ΕΔΩ

 Επιτάφιος Θρήνος- Εγκώμια Στάση Τρίτη

Ω γλυκύ μου έαρ,
γλυκύτατόν μου τέκνον,
που έδυ σου το κάλλος;
(…)
Ω φως των οφθαλμών μου,
γλυκύτατόν μου τέκνον,
πως τάφω νυν καλύπτη;
(…)
Αι γενεαί πάσαι
ύμνον τη ταφή σου
προσφέρουσι, Χριστέ μου.

Read Full Post »

Ο Don Andrea Gallo, ο «Αγγελικά Αναρχικός» ιερέας τραγουδάει στην εκκλησία το παρτιζάνικο Bella Ciao

 

[Δείτε το Video ΕΔΩ]

Τις τελευταίες ημέρες το διαδίκτυο γέμισε από το τραγούδι ενός ηλικιωμένου καθολικού ιερέα. Αυτό που έκανε εντύπωση ήταν ότι το τραγούδι ήταν ούτε λίγο ούτε πολύ το παρτιζάνικο Bella Ciao.

Ωπ! Τι γίνεται εδώ; Ποιος είναι αυτός ο «κόκκινος παπάς»;

Ο Don Andrea Gallo, λοιπόν, γεννήθηκε το 1928 στη Γένοβα, έκανε ιεραποστολή στη Βραζιλία τη δεκαετία του 1950 απ’ όπου τον έδιωξε η τότε χούντα, επέστρεψε στη Γένοβα κι έγινε εφημέριος στην ενορία του San Benedetto in Porto.

Με την καθημερινή του δράση έκανε την ενορία του «σημείο αναφοράς για αγωνιστές της Νέας Αριστεράς, χριστιανούς ή όχι» από το 1970.

Η μητρόπολη τον μετακίνησε στο νησάκι της Capraia. Το 1975 γεννήθηκε η Κοινότητα του San Benedetto in Porto, «ένα νησί αλληλεγγύης στην καρδιά μιας πόλης με χίλια προβλήματα, που φροντίζει εξαρτημένους από ναρκωτικά, αλλά γενικότερα άτομα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες: πρώην πόρνες, πρώην κλέφτες, άνδρες και γυναίκες στη μετάβαση από το ένα φύλο στο άλλο» (από το βιβλίο του Don  Andrea Gallo «Αγγελικά Αναρχικός») [Θα παρουσιάσουμε το βιβλίο στο RsB)

«Αυτό που μετράει είναι να κάνουμε τα πάντα για να πάρει το λόγο ο φτωχός κόσμος, αυτός που δεν μετράει και γι’ αυτό τον κακομεταχειρίζονται» τα λέει όλα ο «παπάς του πεζοδρομίου», όπως αυτοχαρακτηρίζεται.

Grazie Don Andrea!»

ΠΗΓΗ THEBEST ΕΔΩ

 

 

Read Full Post »

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης : Τα πτερόεντα δώρα

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης σε μία από τις ελάχιστες φωτογραφίες που του είχε τραβήξει με το ζόρι ο Ιάκωβος Πολυλάς.

Εδώ ο συγγραφέας  στο γνωστό καφενείο  του κυρ Γιάννη της Δεξαμενής στο Κολωνάκι. Η φωτογραφία αυτή αποτέλεσε το πρότυπο για να γίνουν διάφορες συνθέσεις, χαρακτικά κ.λπ. όπως βλέπετε στην από κάτω φωτογραφία. Ένα από τα γνωστά σκίτσα του Παπαδιαμάντη είναι εκείνο του Κόντογλου. 

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης : Τα πτερόεντα δώρα

 Ξένος του κόσμου και της σαρκός κατήλθεν την παραμονήν από τα ύψη συστείλας τας πτέρυγας, όπως τας κρύπτει θείος άγγελος. Έφερε δώρα από τα άνω βασίλεια, δια να φιλεύση τους κατοίκους της πρωτευούσης. Ήτον ο καλός άγγελος της πόλεως.

  Εκράτει εις την χείραν εν άστρον και επί του στέρνου του έπαλλε ζωή και δύναμις και από το στόμα του εξήρχετο πνοή θείας γαλήνης. Τα τρία ταύτα δώρα ήθελε να μεταδώση εις όλους όσοι προθύμως τα δέχονται.

   Εισήλθεν εν πρώτοις εις εν αρχοντικόν μέγαρον. Είδεν εκεί το ψεύδος και την σεμνοτυφίαν, την ανίαν και το ανωφελές της ζωής, ζωγραφισμένα εις τα πρόσωπα του ανδρός και της γυναικός και ήκουε τα δύο τέκνα να ψελλίζωσι λέξεις εις άγνωστον γλώσσαν. Ο Άγγελος επήρε τα τρία ουράνια δώρα του και έφυγε τρέχων εκείθεν.

   Επήγεν εις την καλύβαν πτωχού ανθρώπου. Ο ανήρ έλειπεν όλην την ημέραν εις την ταβέρναν. Η γυνή επροσπάθει ν’ αποκοιμήση με ολίγον ξηρόν άρτον τα πέντε τέκνα, βλασφημούσα άμα την ώραν που είχεν υπανδρευθή. Τα μεσάνυχτα επέστρεψεν ο σύζυγός της· αυτή τον έβρισε νευρική, με φωνήν οξείαν, εκείνος την έδειρε με την ράβδον την οζώδη και μετ’ ολίγον οι δύο επλάγιασαν, χωρίς να κάμουν την προσευχήν των και ήρχισαν να ροχαλίζουν με βαρείς τόνους. Έφυγεν εκείθεν ο Άγγελος.

  Ανέβη εις μέγα κτήριον, πλουσίως φωτισμένων. Ήσαν εκεί πολλά δωμάτια με τραπέζας κι επάνω των έκυπτον άνθρωποι, μετρούντες αδιακόπως χρήματα, παίζοντες με χαρτιά. Ωχροί και δυστυχείς, όλη η ψυχή των ήτο συγκεντρωμένη εις την ασχολίαν ταύτην. Ο Άγγελος εκάλυψε το πρόσωπον με τας πτέρυγάς του, δια να μην βλέπη, κι έφυγε δρομαίος.

   Εις τον δρόμον συνήντησε πολλούς ανθρώπους, άλλους εξερχομένους από τα καπηλεία, οινοβαρείς και άλλους κατερχομένους από τα χαρτοπαίγνια, μεθύοντας χειροτέραν μέθην. Τινάς είδε ν’ ασχημονούν και τινάς ήκουσε να βλασφημούν τον Άη-Βασίλην ως πταίστην. Ο Άγγελος εκάλυψε με τας πτέρυγάς του τα ώτα, δια να μην ακούη, και αντιπαρήλθεν.

   Υπέφωσκεν ήδη η πρωία της πρωτοχρονιάς και ο Άγγελος, δια να παρηγορηθή, εισήλθεν εις την εκκλησίαν. Αμέσως πλησίον εις τας θύρας είδεν ανθρώπους να μετρούν νομίσματα, μόνον πως δεν είχον παιγνιόχαρτα εις τας χείρας και εις το βάθος αντίκρυσεν ένα άνθρωπον χρυσοστόλιστον και μιτροφορούντα ως Μήδον σατράπην της εποχής του Δαρείου, ποιούντα διαφόρους ακκισμούς και επιτηδευμένας κινήσεις. Δεξιά και αριστερά, άλλοι μερικοί έψαλλον με πεπλασμένας φωνάς: Τον Δεσπότην και αρχιερέα!

   Ο Άγγελος δεν εύρε παρηγορίαν. Επήρε τα πτερόεντα δώρά του – το άστρον το προωρισμένον να λάμπη εις τας συνειδήσεις, την αύραν, την ικανήν να δροσίζη τας ψυχάς και την ζωήν, την πλα-σμένην δια να πάλλη εις τας καρδίας, ετάνυσε τας πτέρυγας και επανήλθεν εις τας ουρανίας αψίδας.

Για την αντιγραφή π. Γεώργιος Φραγκιαδάκης

Χαρούμενα Χριστούγεννα

&

Ευλογημένος ο καινούριος χρόνος

Read Full Post »

Το αθηναϊκό underground, 1964-1983: 29 Ιουνίου – 30 Αυγούστου στο Camp

 

[Το πλούσια εικονογραφημένο βιβλίο » Το Aθηναϊκό Underground (1964-1983)» των εκδόσεων ATHENS VOICE Books]

 

 

[Το θρυλικό περιοδικό του Λεωνίδα Χριστάκη]

 

Στο CAMP-Contemporary Art Meeting Point (Ευπόλιδος 4 & Απελλού 2, Πλ.Κοτζιά) Καθημερινά  2.00 μ.μ.-9.00 μ.μ.

Περισσότερα στο Art Noise – Athens Voice –  ΤΟ ΒΗΜΑ

Read Full Post »

Μεγάλη Παρασκευή του 1973, στον Άγιο Στέφανο με τον +παπά Γιώργη Πυρουνάκη και τον Πέτρο Φυσούν

Οι μνήμες έχουν κατατεθεί ήδη στο RsB αλλά λόγω της Μεγάλης Παρασκευής τις παρουσιάζουμε πάλι… ΕΔΩ.

Read Full Post »

Έκθεση με σχέδια φτιαγμένα «εν ώρα εργασίας» από το 14ο τεύχος του Φαρφουλά

Όλα τα «εν ώρα εργασίας» δημιουργημένα σχέδια που συγκεντρώσαμε για το τεύχος του Φαρφουλά που κυκλοφορεί, καθώς και άλλα που δεν χωρέσανε στις σελίδες μας, θα παρουσιαστούν στην έκθεση που διοργανώνουμε στον μπαρ Bedouin, Ελασιδών 20 και Δεκελέων στο Γκάζι.

Σας προσκαλούμε, λοιπόν, να έρθετε στα εγκαίνια που θα γίνουν την Παρασκευή 1 Απριλίου 2011 στις 8.00 μ.μ.

Περισσότερα ΕΔΩ

Read Full Post »

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ: «Φλεβάρης των φλεβών»

… με ένα τραγούδι του Παντελή Θαλασσινού σε στίχους Ηλία Κατσούλη…

Απολαύστε το….

Read Full Post »

Άγγελος Προκοπίου: Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΣΤΟ ΔΑΦΝΙ/ (σύμφωνα με τα απόκρυφα ευαγγέλια)

[Φωτ. Κώστας Φωτεινάκης: «Η Γέννηση στο Δαφνί- H εξαφάνιση της Σαλώμης»/

Ο καθηγτής της Ιστορίας της Τέχνης Άγγελος Προκοπίου περιγράφειτο κάτω αριστερό τμήμα του φηφιδωτού που λείπει]

Αντί Χριστουγεννιάτικης «κάρτας» επιλέξαμε να «αναμεταδώσουμε»  την ανάρτηση από το συνεργαζόμενο blog ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ. Ο καθηγητής στην ιστορία της τέχνης του ΕΜΠ, Άγγελος Προκοπίου περιγράφει στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στις 24/12/1953 τη Γέννηση στο Δαφνί (Μονή Δαφνίου) και ιδιαίτερα το τμήμα που λείπει στη κάτω αριστερή γωνία. Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ.

Ο Άγγελος Προκοπίου ήταν ο εμπνευστής του ντοκιματέρ ΤΟ ΔΑΦΝΙ που θεωρείται ότι είναι η πρώτη ελληνική ταινία τέχνης στην Ελλάδα. ΤΟ ΔΑΦΝΙ βραβεύτηκε με το πρώτο βραβείο στα φελστιβάλ ντοκιμαντέρ στο Εδιμβούργο και στη Νέα Υόρκη (1953).

Με ιδιαίτερη χαρά και υπερηφάνεια ανακοινώνουμε ότι μετά από πολυετή έρευνα αλλά με την καθοριστική βοήθεια της Ταινιοθήκης της Ελλάδας, και ιδιαίτερα του κ.Θεόδωρου Αδαμόπουλου, βρέθηκε στη Γερμανία το ντοκιμαντέρ ΤΟ ΔΑΦΝΙ και θα παρουσιαστεί στο Χαϊδάρι στις αρχές του 2011. Θα επανέλθουμε με περισσότερες πληροφορίες.

Περισσότερα για τον Άγγελο Προκοπίου και το ντοκιμαντέρ ΤΟ ΔΑΦΝΙ ΕΔΩ.

Read Full Post »