Απρίλιος | 2014 | Πολιτισμός & Περιβάλον

Archive for Απρίλιος 2014

Δωρεάν μαθήματα φιλοσοφίας για ενήλικες στoΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο | Αιτήσεις μέχρι 30 Απριλίου

Posted in Αρχαιολογικοί Χώροι και Μουσεία, Εκπαίδευση, Φιλοσοφία, tagged Δια βίου μάθηση, ΕΚΠΑ on 25/04/2014| Leave a Comment »

ΕΔΩ

Read Full Post »

Χρόνης Μίσσιος: «…καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς…» |Comic book

Posted in Βιβλία, Βιογραφίες, Ιστορία, Πολιτική, tagged comic, Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς, Χρόνης Μίσσιος on 21/04/2014| Leave a Comment »

Για το Χρόνη Μίσσιο διαβάζουμε ΕΔΩ

Για το βιβλίο του συγγραφέα που εκδόθηκε ως comic διαβάζουμε «Το graphic novel είναι το αποτέλεσμα πέντε χρόνων δουλειάς κι αυτό αντανακλάται στην μεστότητα της αφήγησης και στην ακρίβεια της ιστορικής αναπαράστασης της εποχής. Το γεγονός ότι ήταν μία ομάδα Γάλλων δημιουργών η οποία καταπιάστηκε με ένα τόσο ιδιαίτερα ελληνικό θέμα -το βιβλίο εκδόθηκε πρώτη φορά στην Γαλλία τον περασμένο Απρίλιο- κάνει το τελικό αποτέλεσμα ακόμη πιο αξιοθαύμαστο. Η ελληνική έκδοση έτυχε περαιτερω επιμέλειας από τον εκδοτικό οίκο Polaris, με στόχο να διορθωθούν κάποιες ανακρίβειες στην απόδοση των στολών της εποχής. Σε συνδυασμό με τις υψηλές προδιαγραφές της έκδοσης του “…καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς”, αποδεικνύουν έμπρακτα όχι μόνο την πίστη του οίκου στο έργο αυτό καθεαυτό και την επιθυμία του να δώσει ένα συγκεκριμένο στίγμα στα ελληνικά εκδοτικά τεκταινόμενα, αλλά πώς ένα βιβλίο μπορεί να αποτελέσει έργο τέχνης και ως αντικείμενο.» Συνεχίστε την ανάγνωση ΕΔΩ.

Για το αυθεντικό βιβλίο διαβάστε ΕΔΩ

Read Full Post »

Γιάννης Νεγρεπόντης: ΔΩΡΗΜΑΤΑ

Posted in Αγορά Βιβλίου, Βιβλία, Ποίηση, Ποιητές, tagged Γιάννης Νεγρεπόντης, ΔΩΡΗΜΑΤΑ on 16/04/2014| Leave a Comment »

Την ποιητική συλλογή ΔΩΡΗΜΑΤΑ του Γιάννη Νεγρεπόντη την ανακάλυψα στο παζάρι βιβλίου του ΑΡΔΗΝ. Η τιμή εξαιρετικά χαμηλή… Έκδοση ΝΟΣΤΟΣ, 2η έκδοση 1988 (1η 1963) με ένα εξώφυλλο που έχει ένα ανάγλυφο σχέδιο.

Τα Δωρήματα αποτελούνται από τα εξής μέρη: α) Του Τόπου μας β) Η πιο μεγάλη αγωνία γ) Καθημαγμένων συνέχεια δ) Σε παλιό τρόπο ε) Σε παλιό τρόπο στ) Λυρικά ζ) Νυχτερινά η) Του έρωτα. Εξαιρετική ποιητική συλλογή που την ανακάλυψα λίγο πριν την «ανακύκλωση» -θα μπορούσα να είχε πολτοποιηθεί…. Να γιατί τα παζάρια είναι χρήσιμα…. γιατί με μια εξαιρετικά χαμηλή τιμή μπορείς να αποκτήσεις βιβλία τα οποία για σένα είναι χρήσιμα, αλλά για κάποιους άλλους δεν «λένε τίποτα…»

Με την ευκαιρία μάθαμε το πραγματικό όνομα του Γιάννη Νεγρεπόντη…. Γιάννης Ξυνοτρούλιας παρακαλώ…. Περισσότερα ΕΔΩ ΕΔΩ

[Όταν βρούμε χρόνο θα αντιγράψουμε κάποια από τα ποιήματα της συλλογής από τα «του τόπου μας»

Read Full Post »

Black Μπεεε – Μια ταινία του Θόδωρου Μαραγκού που πρέπει να δείτε!!!

Posted in Αρχαιολογικοί Χώροι και Μουσεία, Αρχιτεκτονική - Πολιτιστική Κληρονομιά, Βιβλιοθήκες, Ιστορία, Πολιτισμός, Φωτογραφία, Φιλοσοφία, tagged Black Μπεεε, Θοδωρής Μαραγκός on 16/04/2014| Leave a Comment »

Δείτε την ταινία ΕΔΩ

Black Μπεεε – Η ταινία που πρέπει να δείτε!!!

Ποσειδωνιάται

Την γλώσσα την ελληνική οι Ποσειδωνιάται
εξέχασαν τόσους αιώνας ανακατευμένοι
με Τυρρηνούς, και με Λατίνους, κι’ άλλους ξένους.
Το μόνο που τους έμενε προγονικό
ήταν μια ελληνική γιορτή, με τελετές ωραίες,
με λύρες και με αυλούς, με αγώνας και στεφάνους.
Κ’ είχαν συνήθειο προς το τέλος της γιορτής
τα παλαιά τους έθιμα να διηγούνται,
και τα ελληνικά ονόματα να ξαναλένε,
που μόλις πια τα καταλάμβαναν ολίγοι.
Και πάντα μελαγχολικά τελείων’ η γιορτή τους.
Γιατί θυμούνταν που κι’ αυτοί ήσαν Έλληνες-
Ιταλιώται έναν καιρό κι’ αυτοί·
και τώρα πώς εξέπεσαν, πώς έγιναν,
να ζουν και να ομιλούν βαρβαρικά
βγαλμένοι -ω συμφορά!- απ’ τον ελληνισμό.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Υπόθεση:

Με πρωταγωνιστές τον Αίγισθος από την Cuma της Ιταλίας και το Στάθη από την Κύμη Ευβοίας, ο σκηνοθέτης Θόδωρος Μαραγκός με αφορμή το ποίημα του Καβάφη ταξιδεύει στην Νότια Ιταλία αναζητώντας τις ελληνικές ρίζες της.

Η Ποσειδωνία αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα της Μεγάλης Ελλάδας. Το 79μ.Χ. όμως εξαιτίας του ηφαιστείου του Βεζούβιου, θάβεται ολόκληρη η πόλη κάτω από στάχτες και λάβα. Μετά από 1700 περίπου χρόνια οι Ιταλοί ξεθάβουν την αρχαία πόλη του Ερκολάνο. Μαζί ανακαλύπτεται και η περίφημη «Βίλα των Παπύρων». Εκτός από τα αγάλματα, εκεί βρέθηκαν και 2000 πάπυροι αρχαίων ελληνικών κειμένων, που στην πλειοψηφία τους αφορούν κείμενα Επικούρειας Φιλοσοφίας. Η ανακάλυψη αυτών των παπύρων αποτελεί μια από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις του αρχαίου κόσμου. Σήμερα φυλάσσονται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Νεαπόλεως, όπου και εξετάζονται από αρχαιολόγους, παπυρολόγους και φιλόλογους που έχουν σταλεί από ολόκληρο τον κόσμο για να τους μελετήσουν, φυσικά εκτός της Ελλάδας! Και το χειρότερο είναι, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, ότι στην Ελλάδα το γεγονός αυτό το αγνοούν σχεδόν οι πάντες.

Ο λόγος οφείλεται στις δύο εκ διαμέτρου αντίθετες κοσμοθεωρίες που κουβαλούν οι Έλληνες δύο χιλιετίες τώρα, προσπαθώντας κάποιοι να μας πείσουν ότι είναι μία. Όμως στην χώρα που γέννησε την δημοκρατία και την φιλοσοφία εξακολουθεί ακόμη και σήμερα το ελεύθερο πνεύμα να είναι φυλακισμένο στα θρησκευτικά δόγματα. Χρόνια τώρα εκπρόσωποι των θρησκευμάτων μαζί με τον «δεξιό» και «αριστερό» ψάλτη έκοψαν και εξαφάνισαν ολόκληρα κομμάτια της ιστορίας μας. Διότι δεν πρέπει εμείς οι σημερινοί έλληνες να μάθουμε για τα εγκλήματα που έγιναν κάποτε και εννοείται πως δεν πρέπει να μάθουμε για τους προγόνους μας. Έτσι αν και η επίσκεψη στην Ακρόπολη μπορεί να αποτελεί για τον νεοέλληνα, λόγο για να λιαστεί, να φωτογραφηθεί, να προσευχηθεί, να ζωγραφίσει κ.λ., μια φορά τον χρόνο όμως, όλοι μαζεύονται στου Φιλοπάππου και στην Ακρόπολη για να γιορτάσουν την Καθαρή Δευτέρα. Έχουν την συνήθεια, όπως οι Πωσειδωνιάτες να αναβιώνουν τα παλιά τους έθιμα και να θυμούνται πως κάποτε ήταν Έλληνες.

Με αυτό το μικρό απόσπασμα, η ταινία του Θ. Μαραγκού αποτελεί ένα ιστορικά τεκμηριωμένο ντοκιμαντέρ, όχι μονάχα για τον πολιτισμό που χάσαμε, όχι μονάχα για τις επιθέσεις και τα εμπόδια που θέτει η εκκλησία εδώ και 2000 χρόνια, αλλά κυρίως την ελληνική παιδεία των Ιταλών. Ο σκηνοθέτης μένει έκπληκτος από την παραδοσιακή μουσική που παραμένει ίδια 2000 και πλέον χρόνια με την μουσική των αρχαίων τοιχογραφιών, μένει έκπληκτος από την ελληνική παιδεία των Ιταλών, από το γεγονός ότι μαθαίνουν ελληνικά και φυσικά από τα πολλά ελληνικά ονόματα που χρησιμοποιούν. Ένα ταξίδι τόσο στην ελληνική εκπαίδευση των ιταλών μαθητών όσο κυρίως στους τρόπους και στις τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν για να μπορέσουν να διαβαστούν οι πάπυροι του Ερκολάνο, αποτελεί το κυρίως θέμα της ταινίας-ντοκιμαντέρ με τον ευρηματικό τίτλο «Black Μπεεε». Η ανάγνωσή τους φυσικά αποκάλυψε πως οι πάπυροι δεν ήταν τελικά θρησκευτικά κείμενα όπως πίστευαν αρχικώς οι Αμερικάνοι, αλλά κείμενα στην πλειοψηφία τους που αφορούσαν την επικούρεια φιλοσοφία.

Η Επικούρεια φιλοσοφία η οποία δημιουργεί και πονοκέφαλο στην εκκλησία μας, μιας και από πολλούς σήμερα θεωρείται ως η βάση της Αθεΐας, αμφισβητεί το Θεό ενισχύοντας παράλληλα την αγάπη για τη ζωή και τις απολαύσεις. Αυτός είναι και ο λόγος που πιθανόν να μην ακούσαμε τίποτα για αυτήν την σπουδαία ανακάλυψη που έγινε πριν από 250 και πλέον χρόνια. Φυσικά όταν οι Ιταλοί έμαθαν πως το κινηματογραφικό συνεργείο ήταν ελληνικό, εκπλαγήκανε!

Σε γενικές γραμμές είναι ένα καταπληκτικό ντοκιμαντέρ που δικαίως απέσπασε το δεύτερο κρατικό βραβείο τεκμηρίωσης στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 2005. Είναι μια ταινία-ντοκιμαντέρ που θα δημιουργήσει ένα συναίσθημα μελαγχολίας στον σύγχρονο έλληνα, λησμονώντας αυτό που είχε και αυτό που έχασε.

Περισσότερες πληροφορίες: Μπορείται να αγοράσεται την ταινία από το ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο «Βερέττας» www.verettas.gr

Δείτε επίσης:

http://tgiorgos.blogspot.com/2008/06/black.html

http://www.filmfestival.gr/2005/index.php?page=filmdetails&ln=gr&box=greekl&id=72

http://cinema.ert.gr/cinema_movies_details.asp?ID=222316

http://www.pare-dose.net/3712

ΠΗΓΗ http://nespa.pblogs.gr/2008/05/black-mpeee-h-tainia-poy-prepei-na-deite.html

Read Full Post »

Χριστόφορος Παπαδόπουλος: Εθνική Βιβλιοθήκη και δημοκρατία

Posted in Αγορά Βιβλίου, Βιβλία, Βιβλιοθήκες, Πολιτισμός, tagged Εθνική Βιβλιοθήκη on 15/04/2014| Leave a Comment »

Εθνική Βιβλιοθήκη και δημοκρατία [εφημερίδα ΑΥΓΗ]

Αν θέλει να μιλήσει κανείς για την Εθνική Βιβλιοθήκη, το παρόν και το μέλλον της, αναπόφευκτο είναι να ξεκινήσει από την ιστορία και την καταστατική της δέσμευση. Το επιβλητικό κτήριο της Εθνικής Βιβλιοθήκης στην Τριλογία αποτυπώνει με εύγλωττο τρόπο την Ιστορία του κορυφαίου πνευματικού ιδρύματος και υπαγορεύει το μέλλον του ως κιβωτού γνώσης και μνήμης.

Αναζητώντας τις ρίζες του θεσμού γυρνάμε τέσσερις αιώνες πίσω, όταν τον 17ο αιώνα οι βασιλικές και οι ιδιωτικές συλλογές συγκεντρώνουν το σύνολο της εκδοτικής παραγωγής των τότε ευρωπαϊκών χωρών. Από τις απαρχές του ωστόσο ο θεσμός λειτουργεί ως Εθνικό Ίδρυμα, το οποίο χρηματοδοτείται από το κράτος και σύμφωνα με την UNESCO είναι υπεύθυνο να συγκεντρώσει και να διαφυλάξει την εθνική πνευματική παραγωγή προς όφελος των μελλοντικών γενιών. Διατηρεί ως κυρίαρχη συνισταμένη της ύπαρξής του την ελεύθερη πρόσβαση στους θησαυρούς του.

Ως κυτταρικό συστατικό της ιδιοσυστασίας του ελληνικού κράτους η Εθνική Βιβλιοθήκη αποτέλεσε μέλημα του πρώτου κυβερνήτη της χώρας Ιωάννη Καποδίστρια και με την αρωγή των Ελλήνων της διασποράς με σπάνια χειρόγραφα αλλά και το σύνολο τής τότε βιβλιοπαραγωγής πήρε την πρώτη της μορφή.

Το 1866 θα πάρει τη θεσμική της υπόσταση και το 1903 θα αποκτήσει τη στέγη της στην Τριλογία. Έκτοτε η Εθνική Βιβλιοθήκη διέγραψε την Ιστορία της σε παραλληλία με την Ιστορία του τόπου, ευτύχησε να την υπηρετήσουν εμπνευσμένοι διευθυντές, διέσωσε τους πνευματικούς θησαυρούς της σε αιματηρές εποχές, δυστύχησε όμως, κυρίως τις πρόσφατες δεκαετίες του πολιτιστικού υποπροϊόντος και της πνευματικής ανεπάρκειας, να απομακρυνθεί από τη μέριμνα της πολιτείας ως περιττή.

Ωστόσο η Εθνική Βιβλιοθήκη είναι θωρακισμένη, τουλάχιστον θεσμικά. Σύμφωνα με τη νομοθεσία έχει οριοθετημένη αποστολή, η οποία αποτελεί τη «συγκέντρωση, οργάνωση και απόδοση στο κοινό, σε κάθε δυνατή μορφή, των γραπτών προϊόντων επιστήμης και πολιτισμού που συνδέονται με την Ελλάδα».

Συγκεκριμένα η ΕΒΕ: «Αναπτύσσει και διατηρεί την εθνική συλλογή, η οποία περιλαμβάνει υλικό που παράγεται στην Ελλάδα, καθώς και υλικό που παράγεται στο εξωτερικό, αλλά συνδέεται ή έχει συνάφεια με τους ανθρώπους, τη χώρα, τις παραδόσεις και τον πολιτισμό της Ελλάδας σε οποιαδήποτε γλώσσα και μορφή και αν βρίσκεται. Για τον σκοπό αυτόν συγκεντρώνει, επεξεργάζεται, συντηρεί, διαφυλάσσει, προβάλλει και καθιστά το υλικό της συλλογής της προσιτό σε κάθε ενδιαφερόμενο, κατά τρόπο ισότιμο και με γνώμονα την ελευθερία της γνώσης, της πληροφόρησης και της έρευνας…».

Η θεσμική οριοθέτηση του πλαισίου λειτουργίας της αποτελεί και τον θεμέλιο λίθο για κάθε περαιτέρω ανάπτυξή της. Ίσως ακούγεται υπερβολική η επιμονή στους παραπάνω στόχους. Στην εποχή μας, όμως, επιβάλλεται η υπενθύμισή τους, αφού οι πολιτικές του δικομματισμού οδήγησαν σε μαρασμό το κορυφαίο πνευματικό ίδρυμα. Κι αυτό γιατί την ώρα που το ελληνικό κράτος εξακολουθεί να μην υποστηρίζει τη λειτουργία της ΕΒΙ, την ίδια στιγμή επιτρέπει σε εξωθεσμικούς παράγοντες να «οραματίζονται» σκοπούς και στόχους ξένους και αδιάφορους προς τον καταστατικό της χάρτη.

Παρ’ ότι νέες υπηρεσίες μπορούν και πρέπει να προστεθούν, δεν επιτρέπεται ωστόσο να υποβιβάζεται ο δομικός χαρακτήρας της ως θεματοφύλακα της μνήμης του έθνους και ιδιαίτερα τη δυνατότητα πρόσβασης στις υπηρεσίες της σε όλους τους πολίτες. Θεσμικός ρόλος της πολιτείας είναι να ενισχύσει αυτή την αποστολή και να αποφασίσει συντεταγμένα για όποιες νέες λειτουργίες ή υπηρεσίες μπορούν και, ενδεχομένως οφείλεται, να την πλαισιώσουν.

Υπ’ αυτή τη συνθήκη, αν το εμβληματικό κτήριο στην Τριλογία αποτυπώνει την Ιστορία και υπαγορεύει το μέλλον της Εθνικής Βιβλιοθήκης ως κιβωτού γνώσης και μνήμης, το νέο επιβλητικό κτήριο που κατασκευάζεται στο Φαληρικό Δέλτα σηματοδοτεί τη συνέχειά της. Παλιά και Νέα Εθνική Βιβλιοθήκη, όμως, δεν υπάρχει. Η Εθνική Βιβλιοθήκη είναι μία, ανεξάρτητα από το κτήριο στο οποίο στεγάζεται και ανεξάρτητα από τη δεινή θέση στην οποία τη βρίσκουν σήμερα η βαθιά κρίση και η μνημονιακή διαχείριση που πλήττει τη χώρα.

«Ακέφαλη» από το 2004, με ελάχιστο προϋπολογισμό, το σύνολο του οποίου καλύπτει τοκοχρεολύσια της ακατανόητης αγοράς του κτηρίου στον Βοτανικό το 2007, υποστελεχωμένη και εγκαταλελειμμένη στην τύχη της, η Εθνική Βιβλιοθήκη επιβιώνει, επί εννέα συναπτά έτη, μόνο με το φιλότιμο των εργαζομένων της. Παλεύει εγκαταλελειμμένη να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις και τις απαιτήσεις της εποχής, με κυρίαρχη τη μετάβαση στο νέο ψηφιακό περιβάλλον.

Σ’ αυτήν την κατάσταση βρίσκουν το πνευματικό ίδρυμα η επικείμενη μετακόμιση στο Φαληρικό Δέλτα και ο πρόσφατος διορισμός του νέου διευθυντή της σχεδόν μετά από δέκα χρόνια αναμονής. Περιθώριο για άλλο χαμένο χρόνο δεν υπάρχει. Αν θέλουμε να αυτοπροσδιοριζόμαστε ως σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος με παρόν, παρελθόν και μέλλον, με θεσμούς που στηρίζουν την ελληνική ιδιοσυστασία, επιτρέπουν την πρόσβαση του πολίτη στη γνώση και την πληροφορία, διασφαλίζουν τον πνευματικό πλουραλισμό και διαφυλάττουν τα κεκτημένα της δημοκρατίας, οφείλουμε να σκύψουμε με σεβασμό και γνώση στα προβλήματα της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Να πράξουμε άμεσα και με την απαιτούμενη συναίσθηση της κρισιμότητας των ημερών αλλά και της σημασίας της ΕΒΕ στη νεοελληνική κοινωνία και προοπτική.

Εν όψει μάλιστα της μεταστέγασής της επιβάλλεται να γνωρίζουμε με σαφήνεια κάθε βήμα που οδηγεί στην κτηριακή μετάβαση. Να γνωρίζουμε δηλαδή πώς θα υλοποιηθούν οι υποχρεώσεις που από τον νόμο έχει η Εθνική Βιβλιοθήκη αλλά και με ποιους όρους θα λειτουργήσει στεγαζόμενη σε δύο κτήρια. Έως τώρα αποφεύγεται επιμελώς να περιλαμβάνεται στις συζητήσεις, εν όψει της μετακόμισης, το Βαλλιάνειο κτήριο. Γιατί; Ποιος ρόλος επιφυλάσσεται για καθένα από τα δύο κτήρια; Οφείλουμε να γνωρίζουμε ποιος χαράζει την πολιτική ανάπτυξης και των περαιτέρω δράσεων της ΕΒΕ, αλλά και με ποιο προσωπικό θα είναι σε θέση να υλοποιήσει τη λειτουργία και τα προγράμματά της.

Τα παραπάνω ερωτήματα σε ένα ευνομούμενο κράτος θα ήταν παράλογα. Στην Ελλάδα του σήμερα, όχι, έρχονται και επανέρχονται επιτακτικά. Ωστόσο υπάρχει και το αυτονόητο. Να το θυμηθούμε λοιπόν. Ο πνευματικός πλούτος κάθε κοινωνίας, κάθε κοινότητας, ανήκει στον λαό της και μόνο σ’ αυτόν. Ως εκ τούτου πρέπει να θωρακιστεί, πρωτίστως, ο δημόσιος χαρακτήρας της Εθνικής Βιβλιοθήκης και το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του πολίτη στην ελεύθερη πρόσβαση στην πληροφορία και τη γνώση που αυτή του παρέχει.

Σ’ αυτή την κατεύθυνση οφείλει να επενδύσει μια ριζοσπαστική αριστερή πολιτική όχι μόνο για την Εθνική Βιβλιοθήκη, αλλά για το σύνολο των οργανισμών στον χώρο του πολιτισμού και της διακίνησης των ιδεών. Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος, ως αιχμή του δόρατος μιας πολιτιστικής πολιτικής και μιας πνευματικής ανάτασης, είναι απαίτηση των καιρών αλλά και αίτημα της κοινωνίας των πολιτών. Ο διορισμός του νέου διευθυντή της δημιουργεί κατ’ αρχάς μια ανακούφιση. Μπαίνει επιτέλους τέλος στην εννιάχρονη «ακυβερνησία» του ιδρύματος. Η μακρά θητεία του, μάλιστα, στον χώρο των βιβλιοθηκών δείχνει να ανταποκρίνεται στα παραπάνω αιτούμενα, τουλάχιστον αφετηριακά.

Κάθε προσπάθεια που σέβεται και υπακούει το δημοκρατικό, με την έννοια του καθολικού και εξισωτικού, δικαίωμα μιας δημόσιας Εθνικής Βιβλιοθήκης δεν μπορεί παρά να συστρατεύσει στο πλευρό της το σύνολο των πολιτικών, πνευματικών και κοινωνικών δυνάμεων, και σε κάθε περίπτωση την Αριστερά.

* Ο Χριστόφορος Παπαδόπουλος είναι μέλος της Π.Γ. και υπεύθυνος του Τμήματος Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ

Read Full Post »