Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Archive for Δεκέμβριος 2022

Αφορμή της δημοσίευσης με θέμα «Τέσσερα τραγούδια που μας θυμίζουν κάποια άλλα | Δημιουργική αντιγραφή ή μίμηση;» είναι η έρευνα και η παρουσίαση του μυθιστορήματος του Άγγελου Τερζάκη «Μενεξεδένια Πολιτεία. Το μυθιστόρημα εκδόθηκε το 1936 από την ΕΣΤΙΑ και το 1975 διασκευάστηκε σε τηλεπτική σειρά, σε σκηνοθεσία του Κώστα Φέρρη και σε μουσική του Σταύρου Λογαρίδη. Περισσότερα για το θέμα ΕΔΩ.

Με αφορμή λοιπόν την έρευνα για τη Μενεξεδένια Πολιτεία, παρουσιάζω τέσσερα τραγούδια και μουσικά θέματα που περιέχονται ή θυμίζουν κάποια άλλα. Το ερώτημα «Δημιουργική αντιγραφή ή μίμηση;» έχει απαντηθεί από τον Ίγκορ Στραβίνσκι [ΕΔΩ] με τη ρήση » «οι μεγάλοι κλέβουν, οι μέτριοι μιμούνται» ωστόσο σε κανένα είδος τέχνης ή και της επιστήμης δεν υπάρχει παρθενογέννηση. Ας ακούσουμε όμως τα τέσσερα τραγούδια και ας αφήσουμε το ερώτημα αναπάντητο.

ΤΡΑΓΟΥΔΙ -1: «Μενεξεδένια Πολιτεία». Όπως προανέφερα ο Σταύρος Λογαρίδης (ένα από τα μέλη του νεανικού συγκροτήματος Poll) έγραψε τη μουσική για την ομώνυνη τηλεοπτική σειρά (1975), η οποία βασίστηκε στο μυθισόρημα του Άγγελου Τερζάκη. Ο Σταύρος Λογαρίδης.

Γράφει, μεταξύ των άλλων, ο Γιάννης Πετρίδης με αφορμή το θάνατο του Σταύρου Λογαρίδη: «Το ομότιτλο κομμάτι του Λογαρίδη, φέρει πολλές ομοιότητες με το ορχηστρικό σάουντρακ του Βαγγέλη Παπαθανασίου Chariots Of Fire για την ομότιτλη ταινία, το οποίο εκείνος συνέθεσε το 1981. Ο Λογαρίδης τράβηξε τον Παπαθανασίου στα δικαστήρια για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας. Η δίκη έγινε στην Αγγλία. Και ο Λογαρίδης την έχασε.» [Περισσότερα ΕΔΩ]

Ακούμε τη «Μανεξεδένια Πολιτεία» του Σταύρου Λογαρίδη [ΕΔΩ] και το «Chariots Of Fire» του Βαγγέλη Παπαθανασίου [ΕΔΩ]

ΤΡΑΓΟΥΔΙ -2: «Memories of Alhambra – Francisco Tárrega» (1852 – 1909). Ήταν Ισπανός συνθέτης και κλασικός κιθαρίστας της ρομαντικής περιόδου. Είναι γνωστός για κομμάτια όπως το Recuerdos de la Alhambra . Συχνά αποκαλείται «ο πατέρας της κλασικής κιθάρας» και θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών. Το μουσικό θέμα του Memories of Alhambra για θυμίζει την μετάπειτα σύνθεση – τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη με τίτλο «Νύχτα Μαγικιά» σε στίχους του αδελφού του Γιάννη Θεοδωράκη.

Ακούμε το «Memories of Alhambra – Francisco Tárrega» [ΕΔΩ] και τη «Νυχτα Μαγικιά» του Μίκη Θεοδωράκη [ΕΔΩ]

ΤΡΑΓΟΥΔΙ -3: «40ή Συμφωνία (Μότσαρτ)». Εδώ τα πράγματα είναι πιο απλά. Ο Μάνος Χατζιδάκις συνθέτει το «Χασάπικο 40». Όπως αναφέρει ο Γιώργος Παπαστεφάνου «Κυκλοφόρησε με τον τίτλο «Χασάπικο 40», για να φαίνεται καθαρά από πού δανείστηκε τη μελωδία ο Μάνος Χατζιδάκις όταν έγραφε το τραγούδι «Ήλιε μου, ήλιε μου βασιλιά μου» σε στίχους Νίκου Γκάτσου. Από το πρώτο μέρος molto allegro τής Συμφωνίας αρ 40 σε σολ ελάσσονα τού Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, Κ.550, έργο τού 1788.» Ο Μάνος Χατζιδάκις με την προσθήκη «40» σαφώς αναφέρεται στην 40ή Συμφωνία του Μότσαρτ.

Ακούμε την 40η Συμφωνία του Μότσαρτ, το θέμα είναι moto allegro [ΕΔΩ] και το «Χασάπικο 40» / «Ήλιε μου, ήλιε μου βασιλιά μου» του Μάνου Χατζιδάκι [ΕΔΩ].

ΤΡΑΓΟΥΔΙ -4: «Συνέβη στην Αθήνα» – Μάνος Χατζιδάκις. Εδώ τα πράγματα είναι ακόμα πιο απλά. Ο Μάνος Χατζιδάκις γράφει τη μουσική στην ταινία It Happened In Athens HD (1962)/ Συνέβη Στην Αθήνα που αναφέρεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 [η ταινία είναι μέτρια ΕΔΩ].

Ακούμε το τραγούδι των τίτλων [ΕΔΩ] και την εκτέλεση στα ελληνικά με τη Νανά Μούσχουρη [ΕΔΩ]

Ο Νίκος Ξυδάκης εμπνεόμενος από τον τίτλο «Συνέβη στην Αθήνα» και το μουσικό θέμα του Μάνου Χατζιδάκι δίνει συναυλία στο Παλλάς [2010 – ΕΔΩ] η οποία επαναλαμβάνεται και σε άλλες αίθουσες τα επόμενα χρόνια.

Ακούμε ΕΔΩ το συνθέτη Νίκο Ξυδάκη να τραγουδάει το «Βραδινή Αθήνα – ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ» σε στίχους Νίκου Καρούζου. Παρακαλώ πολύ να επικεντρωθείτε από το 2,5 λεπτό του τραγουδιού μέχρι το τέλος του τραγουδιού για δύο ολόκληρα λεπτά- εκεί ακούμε σχεδόν ολόκληρο το μουσικό θέμα του Μάνου Χατζιδακι.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ – ΤΟ 2023 ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΤΟΣ ΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΗ ΑΝΘΡΩΠΙΑ.

Επιμέλεια: Κώστας Φωτεινάκης

Read Full Post »

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης – Ξυλογραφία του χαράκτη Τάσου (ανακτήθηκε από την ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ)

Πήγε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στα γραφεία της εφημερίδας «Ἀκρόπολις» για να παραδώσει ένα χριστουγεννιάτικο διήγημα. Ο Σταμάτης Σταματίου δεν τον αναγνώρισε και μάλιστα σχημάτισε την εντύπωση ότι ήταν κάποιος άπορος που πήγε να πάρει τις δέκα δραχμές για τα Χριστούγεννα, όπως όλοι οι φτωχοί της εποχής. Ο Παπαδιαμάντης τις πήρε, αλλά ήθελε να δώσει και το κείμενό του. Ακολουθεί ο χαρακτηριστικός διάλογος, όπως τον κατέγραψε Στ. Σταματίου:

– Κι᾿ αὐτά τί νά τά κάμω; Δέν τά θέλετε;

Καί μοῦ ἔδειχνε κάτι χαρτιά. Νόμισα πώς ἦταν πιστοποιητικά ἀπορίας.

– Κράτησέ τα, τοῦ εἶπα, εμᾶς δέν μᾶς χρειάζονται.

Ἐσείστηκε, λυγίστηκε ὀλίγο, ἔκανε, σκυφτός νά φύγῃ, ξαναγύρισε.

– Τότε ἀφοῦ δὲν σᾶς χρειάζονται αὐτά, ἐγώ μέ τί δικαίωμα θὰ πληρωθῶ;
– Δέν πειράζει, ἀρκούμεθα εἰς τόν λόγον σας. Χριστούγεννα εἶναι τώρα.
– Ναί, ἀλλὰ ἂν δὲν πάρετε αὐτά, ἐγώ δέν μπορῶ νά πάρω χρήματα.
– Μά δέν τά παίρνετε ἐσεῖς τά χρήματα, σᾶς τά δίνουμε ἐμεῖς!…
– Έ, τότε, πᾶρτε κι᾿ ἐσεῖς ἐτοῦτα πού μοῦ τά ζητήσατε.

Καί τά ἄφησε σιγά καί μαλακά ἀπάνω στό τραπέζι.
Ἐσκέφθηκα, μήπως τοῦ ζήτησε τίποτα πιστοποιητικά τό λογιστήριο.


– Μά τί εἶναι, ἐπί τέλους αὐτά, τοῦ λέω, πού πρέπει ἀπαραιτήτως νά τά πάρουμε;
– Τό διήγημα τῶν Χριστουγέννων, πού μοῦ ἐζητήσατε.
– Τό διήγημα τῶν Χριστουγέννων… καί ποιός εἶσθε σεῖς;
– Ο Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης!
– Ο ἴδιος;
– Ο ἴδιος καί ὁλόκληρος!

Ἔπεσε τό ταβάνι καί μέ πλάκωσε, ἡ πέννα ἔφυγε ἀπό τά χέρια μου, ὅλα ἐκεῖ μέσα, εἰκόνες, καρέκλες, βιβλία, ἐφημερίδες, σάν νά στροβιλίσθηκαν γύρω μου καὶ ἔκανα ὥρα νά συνέλθω.

Ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης! Αὐτός ὁ πρίγκηψ τῶν Ἑλλήνων λογογράφων, πού τόν φανταζόμουνα ἀκτινοβολοῦντα, γελαστόν, ὡραῖον, καλοντυμένον, εὐτυχῆ, γεμάτον ἐγωϊσμόν, ἀέρα καί μεγαλοπρέπεια, αὐτός!… Αὐτὸς ὁ μαλακός, ὁ καλός, ὁ δειλός, ὁ φοβισμένος, καί τσαλακωμένος ἄνθρωπος, πού στεκότανε μέ συστολή μαθητοῦ ἐπιμελοῦς, ἐκεῖ ἐνώπιόν μου!…

Αὐτός, πού μᾶς ἔδωκε γλύκες πνευματικές καί συγκινήσεις ψυχικές, πού ἀνιστόρησε κόσμους θαλασσινούς, κι᾿ ἐζωντάνεψε, ἐμπρός μας, ἀνθρώπους μακρυνούς κι᾿ ἀγνώστους, πού τούς ἔκαμε δικούς μας, ἐντελῶς δικούς μας, σάν νά περάσαμε μιά ζωή μαζί, αὐτός σέ μιά τέτοια κατάστασι, ἐκεῖ ἐνώπιόν μου!…

Τοῦ ἕσφιξα τό χέρι χωρίς νά ἠμπορῶ οὔτε μιά λέξι νά προφέρω. Ἀπό τήν ταραχή μου καί τή σαστιμάρα μου οὔτε τό φῶς δέν ἄναψα. Αἰσθάνθηκα ἕνα τρεμουλιαστό χέρι να σφίγγῃ τό δικό μου καί τόν ἔχασα μέσα εἰς τό σκοτάδι… Ἔμεινε ὅμως πίσω μιά μοσχοβολιὰ κηριοῦ πού λυώνει ἐμπρός στίς ἅγιες εἰκόνες, κάτι ἀπό τοῦ καντηλιοῦ τό σβύσιμο, κάτι ἀπό θυμιατοῦ πέρασμα μακρυνό, μακρυνό πολύ…

Read Full Post »

Ελευσίνα Πολιτιτική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2023 με πολλά προβλήματα ακόμα και στο παραπέντε….

Ευχόμαστε να πάνε καλύτερα τα πράγματα – αν και οι ευχές δεν είναι αρκετές…. Κρατάμε τις παρακάτω ημερομηνίες…

13 Δεκεμβρίου 2022 διεθνής συνέντευξη τύπου
4 και 5 του Φεβρουαρίου 2023 τελετή έναρξης.

Για το «ρόδακα» θα επανέλθουμε.

Read Full Post »

Το ειδικό ιστολόγια του Μιχάλη Νικολινάκου ΕΔΩ.

ΜΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ – Η ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΖΩΓΡΑΦΟ ΜΙΧΑΛΗ ΝΙΚΟΛΙΝΑΚΟ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΘΗΚΕ ΤΟ 2018 ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΝΙΚΑΙΑΣ – ΑΓ.Ι.ΡΕΝΤΗ. ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΌ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΔΩ.

Ο Μιχάλης Νικολινάκος σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (1945-1949) και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών (1954-1957). Δημοσίευσε σκίτσα και γελοιογραφίες σε μεγάλο αριθμό εφημερίδων και περιοδικών, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει η σαραντάχρονη τακτική συνεργασία του με την ετήσια λογοτεχνική έκδοση Φιλολογική Πρωτοχρονιά. Εικονογράφησε αμέτρητα εξώφυλλα βιβλίων και επιμελήθηκε καλλιτεχνικές εκδόσεις. Παράλληλα, ασχολήθηκε με τη λογοτύπηση εταιρικών και δημόσιων σημάτων, την εταιρική διαφημιστική καμπάνια και τη διακόσμηση εμπορικών αρχιτεκτονικών χώρων και πλοίων.


Έκανε σκηνογραφίες για το θέατρο και τον κινηματογράφο και την ίδια εποχή άρχισε να παίζει σε ταινίες. Με φυσιογνωμία που έλειπε από το εγχώριο σινεμά, σημείωσε αξιόλογη παρουσία στον τομέα αυτό πρωταγωνιστώντας σε τριανταπέντε ταινίες, ελληνικές και ορισμένες ξένες. Από τα σημαντικότερα εύσημα της κινηματογραφικής του καριέρας είναι οι ρόλοι του δίπλα στην Άννα Συνοδινού και την Έλλη Λαμπέτη σε παραγωγές που ξεχώρισαν.


Δίπλα στην έντονη αυτή δραστηριότητα υπήρχε πάντοτε η ζωγραφική, το λάδι και κυρίως η ακουαρέλα. Θεματική του καλλιτέχνη ο οικείος, ο ζωτικός του χώρος: η ύπαιθρος χώρα, ο παραθαλάσσιος τόπος, το καράβι, το λιμάνι, το πέλαγος. Κολορίστας, εισάγει στο έργο του φωβιστικά και εξπρεσιονιστικά χαρακτηριστικά, τα οποία στις ακουαρέλες του αγγίζουν μια πολύ υψηλή ποιότητα, αποτέλεσμα της σε βάθος κατοχής των μέσων του.

Πολύπλευρος και παραγωγικότατος, ο Μιχάλης Νικολινάκος (1920-1994) ασχολήθηκε με ποικίλες εκδοχές της εικαστικής δημιουργίας, ενώ παράλληλα στράφηκε για αρκετά χρόνια στον κινηματογράφο. Η ζωγραφική, το σκίτσο, η γελοιογραφία, η εικονογράφηση, η σκηνογραφία, η υποκριτική, η γραφιστική, η διακόσμηση, ο σχεδιασμός μνημείων είναι τα πεδία στα οποία ο καλλιτέχνης θήτευσε αβίαστα και φυσικά, παράγοντας έργο που παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστο.

Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα και τεκμήρια από το πλουσιότατο αρχείο του ζωγράφου, που ανήκει στο γιο του καλλιτέχνη, Νίκο Νικολινάκο. Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει ιδιαίτερες πλευρές του ζωγραφικού έργου του και να αποκτήσει μια εικόνα της ακμαίας πολυμέρειάς του μέσα από εικονογραφικές, γελοιογραφικές και γραφιστικές δημιουργίες του.

Δίπλα στην εφαρμοσμένη δημιουργία του υπήρχε πάντοτε η ζωγραφική, το λάδι και ιδιαίτερα η ακουαρέλα. Θεματική του καλλιτέχνη ο οικείος, ζωτικός του χώρος: η ύπαιθρος χώρα, ο παραθαλάσσιος τόπος, το λιμάνι. Κολορίστας, εισάγει στο έργο του ήπια φωβιστικά και εξπρεσιονιστικά στοιχεία, ενώ η ώριμη ακουαρέλα του αγγίζει μια υψηλή ποιότητα, αποτέλεσμα της σε βάθος κατοχής των μέσων του.

Οι πρώτες εικονογραφήσεις και το πρώτο, εφήμερο ηρώο για το μπλόκο της Κοκκινιάς ανήκουν σε αυτόν. Εικονογράφησε τα εξώφυλλα των βιβλίων των Νικαιωτών συγγραφέων, συμμετείχε σε όλες τις ομαδικές εκθέσεις Νικαιωτών ζωγράφων, καθώς και σε εκθέσεις τοπικών συλλόγων, και εκπροσώπησε επανειλημμένα τη Νίκαια σε πειραϊκές εικαστικές διοργανώσεις. Η διοργάνωση της Δημοτικής Πινακοθήκης Νίκαιας – Αγ. Ι. Ρέντη αποτελεί την πρώτη, αναδρομικού χαρακτήρα, έκθεση για τον καλλιτέχνη.

Δημοτική Πινακοθήκη Νίκαιας – Αγ. Ι. Ρέντη
Ραιδεστού 32 & Π. Τσαλδάρη
2104913588

Read Full Post »