Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Archive for Ιανουαρίου 2012

Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος διοργανώνει σε συνεργασία με τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) και το τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ΕΜΜΕ) του Πανεπιστημίου Αθηνών το αφιέρωμα Ο ελληνικός εμφύλιος στην οθόνη.

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ στο TVXS

Read Full Post »

Η φωτογραφία είναι από το χωριό Πλάτανος της Ορεινής Ναυπακτίας μπροστά στην προτομή του Καραϊσκάκη, Ιούνιος του 2008.

«Ο Μανόλης Αυτιάς, ο Λούης μας, από χτες το βράδυ, Σάββατο 28 Ιανουαρίου του 2012, έφυγε για το πιο μακρινό του ταξίδι.  Η κηδεία θα γίνει τη Δευτέρα 30 Ιαννουαρίου στις 4.15, στο νεκροταφείου του Σχιστού, στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη» Διαμαντής από τις εκδόσεις ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ

Είχα συναντήσει το «Λούη» για πρώτη φορά στις εκδόσεις ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ όταν μιλούσαμε με το Διαμαντή για το υπό έκδοση βιβλίο «Νότης Περγιάλης – πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι» [ΕΔΩ]. Ο «Λούης» έγραψε και ένα κείμενο για το βιβλίο αυτό…

Τον ξαναείδα άλλες μερικές φορές ακόμα. Τη μία ήταν στην εκδήλωση που έκανε ο Δήμος Αγίων Θεοδώρων για να τιμήσει τον Περγιάλη (ο Νότης ήταν μόνιμος κάτοικος εκεί από τη δεκαετία του ’70). Τελευταία φορά τον είδα στα εγκαίνια των νέων γραφείων/βιβλιοπωλείο των εκδόσεων ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ. Εκείνο που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι ήταν πάντοτε γελαστός και μου δημιουργούσε την αίσθηση ότι με κανέναν δεν θύμωνε… Μια αίσθηση που επιβεβαιώθηκε σήμερα διαβάζοντας τη συνέντευξη του «θρυλικού Λούη» στο Σταύρο Θεοδωράκη.

Καλό ταξίδι…

Διαβάστε τη συνέντευξη του Μανώλη Αυτιά, του θρυλικού Λούη ΕΔΩ


Read Full Post »

Το βιβλίο έχει γραφτεί και εκδοθεί το 2009, π.Κ. (προ κρίσης) και θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε προφητικό…

Διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο του βιβλίου:

«Η σημερινή οικονομική κρίση είναι μια καλή ευκαιρία να αξιολογήσουμε τις υποτιθέμενες ανάγκες μας και να ξαναθυμηθούμε πώς είναι να ζούμε σύμφωνα με τις δυνατότητές μας.

Ας λειτουργήσoυμε πάλι σαν την παλιά γειτονιά, τότε που ο ένας βοηθούσε τον άλλον και η οικογένεια δεν άφηνε κανένα από τα μέλη της να πεινάσει.

Από όλη αυτή την ιστορία της οικονομικής κρίσης ας μάθουμε να ζούμε απλά και σύμφωνα με τις δυνατότητές μας. Γιατί μπορούμε να έχουμε λιγότερα και να είμαστε ευτυχισμένοι με αυτά.»

Σας συνιστούμε να το αναζητήσετε.

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ.

Read Full Post »

Διαβάστε τη συνέντευξη του Θόδωρου Αγγελόπουλου στο CAMERASTYLO ΕΔΩ

Μια διαφορετική παρουσίαση για τη Φύση στο έργο του σκηνοθέτη καθώς και ρεπορτάζ του τροχαίου δυστυχήματος στο blog του ΟΙΚΟ.ΠΟΛΙ.Σ. ΕΔΩ.

 

Read Full Post »

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ.

Read Full Post »

Δείτε το trailer ΕΔΩ

Με το φλέγον ζήτημα της κινηματογραφικής παιδείας στην Ελλάδα (μάλλον της έλλειψής της) ασχολείται το ντοκιμαντέρChampions: μια αστεία ιστορία, το οποίο κάνει πρεμιέρα τη Δευτέρα στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Θα ακολουθήσει συζήτηση για το θέμα.

Η κινηματογραφική παιδεία αποτέλεσε γόρδιο δεσμό για πολλά χρόνια στην Ελλάδα λόγω της έλλειψης μια σοβαρής κρατικής σχολής κινηματογράφου.Ξεκινώντας το 1950, από την εποχή του Σταυράκου, μέχρι τις μέρες μας, το ντοκιμαντέρ Champions: μια αστεία ιστορία του Γαβριήλ Τζάφκα επιχειρεί να διερευνήσει το φλέγον αυτό ζήτημα μέσα από τον διάλογο μεταξύ ανθρώπων που ασχολήθηκαν και ασχολούνται με το θέμα. Ανάμεσά τους οι: Θόδωρος Αγγελόπουλος, Παντελής Βούλγαρης, Ντίνος Κατσουρίδης, Μιχάλης Κακογιάννης, Νίκος Κούνδουρος, Μάνος Ζαχαρίας, Βέρνερ Χέρτσογκ, Εμίρ Κουστουρίτσα, Φατίχ Ακίν.

Με αφορμή την πρεμιέρα του ντοκιμαντέρ, θα ακολουθήσει τη Δευτέρα συζήτηση με θέμα την κινηματογραφική παιδεία στην Ελλάδα.

Ομιλητές θα είναι οι: Θόδωρος Αγγελόπουλος (σκηνοθέτης), Κατερίνα Ευαγγελάκου (σκηνοθέτης και πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου), Μάνος Ζαχαρίας (σκηνοθέτης), Μαρία Κομνηνού (αναπ. καθηγήτρια και γενική γραμματέας του Δ.Σ. της Ταινιοθήκης της Ελλάδος), Γαβριήλ Τζάφκας (σκηνοθέτης).

Τη συζήτηση συντονίζει η δημοσιογράφος Ευάννα Βενάρδου.

Το ντοκιμαντέρ Champions: μια αστεία ιστορία θα προβάλλεται στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος από τις 26 Ιανουαρίου 2012.

ΠΗΓΗ: IN.GR

Read Full Post »

Από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΤΕΧΝΗΣ ΟΙΣΤΡΟΣ» κυκλοφόρησε το βιβλίο- λεύκωμα του ζωγράφου Νίκου Οικονομίδη με ζωγραφική πάνω σε ποιήματα 9 Ελλήνων ποιητών.
117 ποιήματα ανθολογούνται και «συνομιλούν» με 117 έργα ζωγραφικής, σ’ ένα βιβλίο πρωτότυπο και μοναδικό (αριθμημένο και υπογεγραμμένο σε 500 αντίτυπα). Είναι ένα δεκαετές «ταξίδι του καλλιτέχνη μέσα στην ποίηση». Μια αναζήτηση στα ποιήματα, εκείνων των στοιχείων που τον εμπνέουν να δημιουργήσει εκ νέου μια εικόνα, ένα έργο βγαλμένο από τον στίχο κάθε ποιητή.
«Φιγούρες ανθρώπινες, τοπία, χώροι εσωτερικοί, αντικείμενα ξεπηδούν μέσα από τους στίχους, συναντούν τις τέμπερες, τα παστέλ, σμίγουν με τις ακουαρέλλες. Ο λόγος ο ποιητικός μετουσιώνεται σε χρώμα, σε φόρμα. Διαπερνά την ψυχή του ζωγράφου….» όπως σημειώνει η Λήδα Παναγιωτοπούλου, στον πρόλογο του βιβλίου.
Kαι γράφει σχετικά η Τζίνα Καλογήρου στον δικό της πρόλογό της: « Ο Νίκος Οικονομίδης αποδεικνύει ότι οι μεταφορές και οι επιδράσεις στο χώρο των Τεχνών είναι αμφίδρομες: ο καλλιτέχνης ζωγραφίζει ποιήματα της δικής του επιλογής, τα οποία και ανθολογεί με μεγάλη ελευθερία για να τα μετουσιώσει στη συνέχεια σε ζωγραφικούς πίνακες. Είναι αυτονόητο ότι ο ζωγράφος δεν προσεγγίζει τα ποιήματα ως φιλόλογος ή ως κριτικός λογοτεχνίας, αλλά ως γνήσιος καλλιτέχνης και προπάντων για δική του απόλαυση. Η ζωγραφική απόδοση των ανθολογούμενων ποιημάτων συνιστά μια νέα ερμηνευτική εκδοχή τους μέσα από ένα σύνθετο σύστημα συνδηλώσεων και βιωματικών αναφορών…
ΠΟΙΗΣΗ: Γ. Βαρβέρης, Ν. Δαββέτας, Μ. Ελευθερίου
Γ.Κοντός, Στ. Κουτσούνης, Γ.Μαρκόπουλος
Θ.Θ. Νιάρχος, Στρ. Πασχάλης, Αντ. Φωστιέρη

Read Full Post »

Piet Mondrian, Aνεμόμυλος, 1905

Διαβάστε στο art noise μια εξαιρετική παρουσίαση του θέματος. ΕΔΩ.

Read Full Post »

Η πόλη θεωρείται σήμερα ο κατεξοχήν χώρος ανάδυσης και υλοποίησης νέων ταυτοτήτων και κοινωνικοτήτων. Εκεί εκδηλώνονται οι διαδικασίες απεδαφικοποίησης και επανεδαφικοποίησης στα συμφραζόμενα της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης. Οι περιοχές στο εσωτερικό μιας πόλης (κτίρια, δρόμοι, πλατείες, μνημεία, γειτονιές), ή ακόμα και η ίδια η πόλη ως ολότητα, αποτελούν «αμφισβητούμενους χώρους», πεδία κοινωνικών και πολιτισμικών συγκρούσεων με στόχο τον έλεγχο, τη χρήση, τη διαχείριση και την οικειοποίησή τους. Συνιστούν έτσι προνομιακούς τόπους μελέτης των σχέσεων εξουσίας και αντίστασης. Η προβληματική αυτών των σχέσεων, όπως έχει αναπτυχθεί στις κοινωνικές επιστήμες, διαπλέκεται εδώ με τη χωρική προσέγγιση: η συγκρότηση των σχέσεων εξουσίας και αντίστασης μέσω του χώρου και το αντίστροφο, η συγκρότηση της χωρικότητας μέσα απ’ αυτές, είναι οι βασικοί άξονες που διατρέχουν τα κείμενα αυτού του τόμου – μελέτες του χώρου στον σύγχρονο κόσμο και ιδιαίτερα στην ελληνική κοινωνία, γραμμένες κυρίως από ανθρωπολόγους, αλλά και ιστορικούς, γεωγράφους και αρχιτέκτονες.

Περιεχόμενα:
– Ανδρέας Τρούμπης: Προλογικό σημείωμα
– Κώστας Γιαννακόπουλος, Γιάννης Γιαννιτσιώτης: Εισαγωγή «Εξουσία, αντίσταση και χωρικές υλικότητες»
– Σταύρος Σταυρίδης, «Οι δρόμοι της μεγαλούπολης ως αμφισβητούμενοι χώροι»
– Λεωνίδας Οικονόμου, «»Οικόπεδα με δόσεις»: Η παραγωγή του χώρου στην αθηναϊκή περιφέρεια
(1950-1960)».
– Κώστας Γιαννακόπουλος, «Ένα κενό μέσα στην πόλη: Χώρος, διαφορά και ουτοπία στον Κεραμεικό και το Γκάζι».
– «Δημήτρης Παρσάνογλου, Ηλέκτρα Πετράκου, «Νέοι και νέες μεταναστευτικής προέλευσης και πόλη: Χωρικός αποκλεισμός και μορφές αντίστασης».
– Πάνος Πανόπουλος, «Διασχίζοντας την πόλη: Ηχητικές ανανοηματοδοτήσεις του χώρου, του χρόνου και των αισθήσεων στο σύγχρονο αστικό πλαίσιο»
– Βενετία Καντσά, «Περπατώντας αγκαλιασμένες στους δρόμους της Αθήνας: Ομόφυλες σεξουαλικότητες και αστικός χώρος».
– Αθηνά Αθανασίου, «Το μαύρο στην πλατεία: Χαρτογραφώντας την απαγορευμένη μνήμη».
Γιάννης Γιαννιτσιώτης, «Ο Άρης Βελουχιώτης επιστρέφει στη Λαμία: Χωρικές διαμάχες γύρω από
έναν μνημονικό τόπο».
– Παυσανίας Καραθανάσης, «Οι τοίχοι της πόλης ως «αμφισβητούμενοι χώροι»: Αισθητική και αστικό
τοπίο στην Αθήνα».
– Ελεάνα Γιαλούρη, «Η δυναμική των μνημείων: Αναζητήσεις στο πεδίο της μνήμης και της λήθης».

Read Full Post »

Στο βιβλίο αυτό ο Πιέτρο Ινγκράο αναφέρεται στο» Αγανακτήστε», τη μεγάλη εκδοτική επιτυχία του Στεφάν Εσέλ στη Γαλλία αλλά και στην Ελλάδα, μέσα από μια συζήτηση με τους ιταλούς πανεπιστημιακούς Μαρία Λουίζα Μπότσια και Αλμπέρτο Ολιβέτι. Ο σημαντικός αυτός ιταλός πολιτικός, σχολιάζοντας το έργο του Εσέλ, ισχυρίζεται ότι η αγανάκτηση δεν αρκεί: «…Θεωρώ ότι το να αντικαταστήσει η αγανάκτηση την πολιτική και, πάνω απ’ όλα, να αντικαταστήσει τη δημιουργία των αποτελεσματικών της μορφών είναι μια αυταπάτη…» Είναι βεβαίως μια απάντηση έστω και στοιχειώδης. Όμως είναι ανάγκη να οικοδομηθεί ένα πολιτικό υποκείμενο. Φυσικά πρέπει να καταλάβουμε καλά, να μελετήσουμε ποιο θα μπορούσε να είναι, τι μορφή θα πρέπει να λάβει, να κατανοήσουμε με ποιους τρόπους, λίγο-λίγο, θα μπορέσει να υλοποιηθεί αυτή η ανάγκη…»

Όπως αναφέρει και στον πρόλογο του βιβλίου ο καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιo Αιγαίου Μιχάλης Ψημίτης: «Προσοχή όμως: ο Ινγκράο δεν επιρρίπτει ευθύνες στην αγανάκτηση για την κρίση της πολιτικής. Το αντίθετο, κατηγορεί τη δοκιμασμένη πολιτική ως μια διαδικασία που ταύτισε την εκπροσώπηση με την εξουσιοδότηση, αγνοώντας πλήρως ότι οι σχέσεις μεταξύ των υποκειμένων χρειάζονται βιώσιμους τρόπους και κανόνες αμοιβαίας έκφρασης και ωφέλειας. Έτσι, η πολιτική δράση μετέτρεψε την εκπροσώπηση σε ζήτημα αριθμητικής, παραμερίζοντας βίαια το ζήτημα της ανάγκης ενός εσωτερικού στην κοινωνία διαλόγου ανάμεσα στις διαφορετικές εμπειρίες και ανάμεσα στις διαφορετικές κουλτούρες».

Το έργο, ακολουθώντας το περιεχόμενο της ιταλικής έκδοσης, περιλαμβάνει και μια δεύτερη συνομιλία του Πιέτρο Ινγράο με τους Μαρία Λουίζα Μπότσια και Αλμπέρτο Ολιβέτι η οποία αναφέρεται στην αμφιβολία. Για τον Ινγκράο «… η αμφιβολία δεν είναι απλώς μια άσκηση ελευθερίας. Είναι περισσότερο ο αναγκαίος διαμεσολαβητικός κρίκος ανάμεσα στη συλλογική δράση και στην αίσθηση ατομικής ελευθερίας…».

Τέλος, η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από την ποιητική του Ινγκράο, δημιουργού τριών ποιητικών συλλογών, ενώ γίνεται και μια προσπάθεια προσέγγισης της προσωπικής διαδρομής του μέσα από την εμπειρία των 96 χρόνων ζωής του μεγάλου ιταλού διανοητή:

«… Έμαθα σ’ αυτόν τον αιώνα το ανείπωτο του ανθρώπου, του καθενός από μας, και της σχέσης με τον άλλο που δε μπορέσαμε ποτέ να αντιληφθούμε σε βάθος. Ο φόβος μου είναι μήπως μου πάρουν όχι τόσο το ψωμί ούτε το Σύνταγμα, όσο να σβηστεί η ιδέα του ανθρώπου [… ] Σας παρακαλώ, μην επιτρέψετε να διαγράψει ο άνθρωπος αυτό το ερώτημα».

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ 

Read Full Post »

Older Posts »