Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Archive for the ‘Φωτογραφία’ Category

[Στη συνημμένη φωτογραφία ο συνοικισμός παραπηγμάτων του Τουρκολίμανου από δημοσίευση του 1930 στο National Geographic Magazine.]
Τετάρτη 31 Μαϊου 2017, 18.00 στον Πολυχώρο Απόλλων -Ερμουπόλεως και Πηλίου 1, Καμίνια
«Προσφυγικές γειτονιές του Πειραιά. Από την ανάδυση στην ανάδειξη της προσφυγικής μνήμης»
• Ελένη Κυραμαργιού (Ιστορικός ΙΙΕ/ΕΙΕ): Από θύματα πρωταγωνιστές: προσφυγική εγκατάσταση και εργασία στις γειτονιές του Πειραιά, 1922-1930
• Νίκος Μπελαβίλας (Αναπληρωτής Καθηγητής ΕΜΠ): Γεωγραφία της προσφυγικής εγκατάστασης
Παρεμβαίνουν οι πειραιώτες δημοσιογράφοι Νότης Ανανιάδης και Σταύρος Μαλαγκονιάρης.
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Την Τετάρτη 31 Μαΐου ολοκληρώνεται ο κύκλος των σεμιναρίων Προφορικής Ιστορίας στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος «Προσφυγικές γειτονιές του Πειραιά. Από την ανάδυση στην ανάδειξη της προσφυγικής μνήμης» που συνδιοργανώνει το Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών του ΕΙΕ και το Εργαστήριο Αστικού Περιβάλλοντος της Σχολής Αρχιτεκτόνων- ΕΜΠ με την χρηματοδότηση της Περιφέρειας Αττικής.
Ως τώρα, συζητήσαμε για τις διαφορετικές προσεγγίσεις στην ιστορία του Πειραιά από τη σύσταση του ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα και τη διαπραγμάτευση του πειραιώτικού παρελθόντος με βάση τις αντιλήψεις και τις προτεραιότητες της κάθε εποχής. Ακούσαμε τη Δήμητρα Λαμπροπούλου για την μεθοδολογία και το αντικείμενο της Προφορικής Ιστορίας. Ενημερωθήκαμε με μια πρώτη παρουσίαση των δράσεων και των στόχων του προγράμματος από τον επιστημονικό υπεύθυνο Νίκο Μπελαβίλα, τη συντονίστρια Ελένη Κυραμαργιού και τα μέλη της ερευνητικής ομάδας Άννα Λάμπρου και Μάνο Αυγερίδη.
Συζητήσαμε με τους συμμετέχοντες και τις συμμετέχουσες για τα πρότζεκτ συλλογής υλικού και διεξαγωγής συνεντεύξεων που θα μπορούσαμε να πραγματοποιήσουμε στο πλαίσιο των ομάδων προφορικής ιστορίας. Ομάδες οι οποίες θα δημιουργηθούν και θα ξεκινήσουν τη δραστηριότητά τους με την ολοκλήρωση των σεμιναρίων. Ήδη εκδηλώθηκε ενδιαφέρον για εστίαση της έρευνας σε πολλές προσφυγικές γειτονιές της πόλης όπως το Τουρκολίμανο, η Παλαιά Κοκκινιά, η Καλλίπολη κ.ά. Στην εκδήλωση της Τετάρτης θα συζητήσουμε λεπτομέρειες για την τοπική ιστορία του Πειραιά. Σε αυτό τον διάλογο θα συμμετέχουν δύο έμπειροι πειραιώτες δημοσιογράφοι, ο Νότης Ανανιάδης και ο Σταύρος Μαλαγκονιάρης, ερευνητές και οι δύο «μικρών» άγνωστων ιστοριών της πόλης. H επόμενη φάση, μετά το τελευταίο σεμινάριο, είναι η δουλειά με τις ομάδες προφορικής ιστορίας και τη συλλογή ιστορικού υλικού στις γειτονιές. Θα χαρούμε να συναντηθούμε, να δούμε ακόμα περισσότερες συμμετοχές και ιδέες για τη συνέχεια και να το οργανώσουμε.

Πληροφορίες
Ινστιτούτο Ιστορικών Ερευνών / Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών
20172737595 – kyramargiou@eie.gr
http://prosfigikospireas.blogspot.gr/

Read Full Post »

POSTER

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ  ΤΟΝ  ΘΑΝΑΤΟ

Όλα κάποτε πεθαίνουν όπως είναι φυσικό. Η τραγωδία της ανθρώπινης ύπαρξης ξεκινά από το γεγονός ότι ο άνθρωπος έχει συνείδηση του θανάτου του, από εκεί ξεκινά και η τραγωδία του πολιτισμού.

Σε μια εποχή που η σεξουαλικότητα  παρέδωσε στον θάνατο το ταμπού που την διακατείχε, ο φωτογράφος Δημήτρης Θεοδόσης και ο ποιητής Ζαχαρίας Στουφής, παρατηρούν τους ανθρώπους που στην προσπάθειά τους να κατανοήσουν αυτό το χαοτικό φαινόμενο του θανάτου, εμποτίζουν με αυτόν, κάθε τι με το οποίο συναναστρέφονται, δημιουργώντας αδιάκοπα έναν πολιτισμό του θανάτου.

Είκοσι δύο φωτογραφίες που τραβηχτήκαν τα τελευταία είκοσι χρόνια και είκοσι δύο άρθρα που γράφτηκαν και δημοσιεύτηκαν την τελευταία δεκαετία, συνομιλούν και αλληλοσυμπληρώνονται σε μια έκθεση «ταμπού» όπως, ταμπού ήταν και η πορνογραφία στο μεσαίωνα.

 

1-10/4/2016  Booze Cooperativa  Κολοκοτρώνη 57  (Metro ΗΣΑΠ, Μοναστηράκι)

 

 

Read Full Post »

ol

mount olympus

Με αφορμή την πρόσληψη του Jan Fabre ως καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών [ΕΔΩ] υπενθυμίζουμε την παράσταση Mount Olympus – To glorify the cult of tragedy που παρουσιάστηκε στα Δημήτρια το 2015 [ΕΔΩ].

Ολόκληρη η παρουσίαση της παράστασης ΕΔΩ.

 

 

Read Full Post »

μονταζ

Διαβάστε πρώτα ένα σύντομο βιογραφικό για τον σκηνοθέτη Ροβήρο Μανθούλη [ΕΔΩ] και μία συνέντευξή του  [ΕΔΩ]. Το προσωπικό του ιστολόγιο [ΕΔΩ].

Ο σκηνοθέτης και συγγραφέας Νίκος Θεοδοσίου για το Ροβήρο Μανθούλη [ΕΔΩ] | Στην παρουσίαση του βιβλίου στις 5 Ιανουαρίου θα προβληθεί το μάστερ-κλας του Ροβήρου Μανθούλη του Ροβήρου Μανθούλη για την ταυτότητα του αθέατου σκηνοθέτη, από το DVD που έγινε με την επιμέλεια του σκηνοθέτη Νίκου Θεοδοσίου και του σκηνοθέτη Άρη Μπαφαλούκα.

m

και τώρα διαβάστε για το βιβλίο

Πώς η Wall Street βαφτίστηκε κομμουνιστική /Τράπουλα και μυαλό, τα φοβερά εργαλεία του μοντάζ / Εν αρχή η αρχή, το μέσον και η τελευτή / Η ταυτότητα του Δημήτρη, τα κυπαρίσσια και το πολυβόλο / Το κέντρο της Αθήνας ξαναχτίζεται εν ριπή οφθαλμού / Τηλεπάθεια: Ξενάγηση στη Γιάφα από ένα μπαλκόνι του Μόντε Κάρλο / Το κλειδί που πέφτει στο Αιγαίο από το αεροπλάνο της Ελ Αλ / Robbie Mathews: «Το σινεμά δεν είναι φωτοκόπια, είναι θρησκεία» / Κατάσχω τις ταινίες της Λένι Ρίφενσταλ ως λεία πολέμου / Στον κινηματογράφο έχουμε γυμνό και γυμνό / Ιδού οι μυστικοί κώδικες των εικόνων / Ιδού ένα ποίημα που χορεύεται / Ταϊτή: η χορωδία της ενορίας μπροστά στην πυρηνική βόμβα που σκάει / Τι βλέπει ο ασθενής όταν η μικροκάμερα διέρχεται το σώμα του; Βλέπει όλες τις αχώνευτες ταινίες που έχει ακόμα στο στομάχι του / Διαλέξτε: τη Μελίνα της «Στέλλας» ή τη Μελίνα του «Ποτέ την Κυριακή» / Σαμπλόν εδώ Σαμπλόν εκεί, ο Σαμπλόν γλίτωσε την επιστράτευση / 1939: Πώς μ’ ένα «cut» η Γραμμή Μαζινό πλησιάζει τη Γραμμή Ζίγκφριντ / Η Μανιάτισσα που «ντύνει» την ελιά με πέτρες για να μην κρυώσει / Ο Άμλετ παρακολουθεί το βραδινό δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ!

Έχω ετοιμάσει και έχω χρησιμοποιήσει αρκετά στα νιάτα μου (δηλαδή όταν ήμουν μόνο 75 χρόνων) ένα master-class για τον «αθέατο σκηνοθέτη». Βασίζεται στη θεωρία ότι ο σκηνοθέτης δεν πρέπει να φαίνεται στο έργο του γιατί τότε παρακολουθείς τον σκηνοθέτη και όχι το έργο. Υποστηρίζει πως σ’ ένα έργο δεν πρέπει να φαίνονται οι «ραφές». Γιατί όλες οι τέχνες βασίζονται στο μοντάζ. Όχι μόνο ο κινηματογράφος. Μια κολόνα του Παρθενώνα είναι κομμάτια μάρμαρο το ένα πάνω στο άλλο. Αλλά δεν βλέπουμε κομμάτια. Βλέπουμε κολόνα. Ακόμα καλύτερα, βλέπουμε ναό!
Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε όσους συνθέτουν, ανασυνθέτουν και καταβροχθίζουν τον δημιουργικό κινηματογράφο. Δεν απευθύνει υποθήκες, αλλά εμπειρίες που να αφήνουν ποιητικά κατάλοιπα. Ανάλογες εμπειρίες θα βρει κανείς σ’ όλους τους παλαίμαχους επαγγελματίες κινηματογραφιστές. Όσο για τους μοντέρ, θα τους βοηθήσει ίσως να τετραγωνίζουν ενίοτε τους κύκλους των σκηνοθετών!

[περισσότερα ΕΔΩ]

Read Full Post »

2000

Διαβάστε το the guaridan ΕΔΩ

Read Full Post »

1

Ένας νοητός περίπατος στη μνημειακή Αθήνα με συνοδοιπόρους τους Ευρωπαίους περιηγητές

08.09.2015 έως 08.11.2015

Η νέα περιοδική έκθεση «Ένα όνειρο ανάμεσα σε υπέροχα ερείπια… Περίπατος στην Αθήνα των περιηγητών, 17ος- 19ος αιώνας», παρουσιάζεται από τις 8 Σεπτεμβρίου 2015 έως τις 8 Νοεμβρίου 2016 στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Η έκθεση αυτή, σχεδιάστηκε για να προσφέρει ένα νοητό περίπατο στη μνημειακή Αθήνα της περιόδου από τον 17ο μέχρι και τον 19ο αιώνα. Συνοδοιπόροι οι Ευρωπαίοι περιηγητές που επιχειρούν το «μεγάλο ταξίδι» στην πρωτεύουσα πόλη του ελληνισμού και εμπνευσμένοι από το κίνημα του κλασικισμού, αποτυπώνουν τα «υπέροχα ερείπια» του ιστορικού της παρελθόντος.

Είκοσι δύο εικονογραφημένες περιηγητικές εκδόσεις και δεκατέσσερα πρωτότυπα έργα τέχνης, ελαιογραφίες, υδατογραφίες και χαρακτικά από τις συλλογές της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων προσφέρουν τοπία, εικόνες, μνημεία και χρονικές στιγμές της Αθήνας των περιηγητών, ανατροφοδοτούν τη φαντασία και δημιουργούν σημεία εκκίνησης για τις προσωπικές αναγνώσεις.

Τριάντα πέντε μαρμάρινα γλυπτά του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, πολλά από τα οποία παρουσιάζονται στην έκθεση για πρώτη φορά, συνδιαλέγονται με τα έργα των περιηγητών συμπληρώνοντας το γοητευτικό τους αφήγημα για τη μνημειακή τοπογραφία της πόλης. Τη μουσειακή εμπειρία συμπληρώνουν τα μουσικά ακούσματα από τις πατρίδες των περιηγητών, αλλά και η ελληνική μουσική, όπως αυτή που κατέγραψε επισκεπτόμενος την Αθήνα το 1874-5 ο Γάλλος συνθέτης και θεωρητικός της μουσικής L.A. Bourgault-Ducoudray.

Η έκθεση διοργανώθηκε με τη συνεργασία της Βιβλιοθήκης της Βουλής των Ελλήνων. Τα συνολικά 76 εκθέματα περιλαμβάνουν έργα γλυπτικής και αρχειακά τεκμήρια από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, καθώς και χαρακτικά, ζωγραφικά έργα και εικονογραφημένες εκδόσεις από τη Συλλογή Έργων Τέχνης και τη Βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων. Έργα έχουν δανείσει ακόμη το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών και τα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Η έκθεση περιλαμβάνει επίσης ψηφιακές εφαρμογές, που επιτρέπουν στον επισκέπτη να προσανατολιστεί καλύτερα στο μνημειακό τοπίο της πόλης, να ξεφυλλίσει εικόνες από τα βιβλία που εκτίθενται, να ρίξει ματιές στην καθημερινή ζωή της πόλης, καθώς αυτή ζωντανεύει με τη βοήθεια της τεχνολογίας, και να αναστοχαστεί πάνω στη σχέση όσων διέμεναν τότε στην Αθήνα, μόνιμα ή προσωρινά, με τις αρχαιότητες, με τη βοήθεια εικόνων, φωτογραφιών και επιλεγμένων κειμένων από τους περιηγητές, αλλά και από τους θεσμικούς εκπροσώπους του νέου ελληνικού κράτους. Την έκθεση συνοδεύει επιστημονικός κατάλογος στα ελληνικά και αγγλικά.

Μια μικρή ταινία παρουσίασης της έκθεσης είναι διαθέσιμη διαδικτυακά.

Τέλος, αυτή η περιοδική έκθεση αποτελεί προάγγελο για μια σημαντική επέτειο που πλησιάζει. Το έτος 2016 το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο συμπληρώνει 150 χρόνια από τη θεμελίωσή του. Το μακρύ χρονικό της ίδρυσης, της φυσιογνωμίας, της πορείας και των δραστηριοτήτων του μουσείου που έχει συνδεθεί τόσο στενά με τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας θα ξεδιπλωθεί με μια σειρά δράσεων. Η πρώτη παρουσιάζεται ήδη σε ξεχωριστή αίθουσα στη συνέχεια της έκθεσης των Περιηγητών και περιλαμβάνει μια ιδιαίτερη εκθεσιακή εγκατάσταση, που φιλοδοξεί να μεταφέρει τους επισκέπτες στα πρώταχρόνια της λειτουργίας του Μουσείου.

Η νέα έκθεση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου παρουσιάζει το γενεσιουργό πολιτισμικό περιβάλλον στο οποίο το Μουσείο οφείλει την ίδρυσή του και ολοκληρώνεται με μια αναβίωση της πρώτης του εποχής.

ΠΗΓΗ ΕΔΩ
Ρεπορτάζ από τα εγκαίνια της έκθεσης ΕΡΤ ΕΔΩ  | Άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΔΩ 

Read Full Post »

Γιάννης Κακτσής - Φωτογραφικη Ομάδα Φωτοποροι 1

Επισκεφτείτε το ΦΑΘ ΕΔΩ

Read Full Post »

koltoukis_cover

 

Για την έκθεση φωτογραφίας πληροφορίες ΕΔΩ

Μικρός ονειρευόμουνα δύο πράγματα: Να μάθω μουσική και να ταξιδέψω στον κόσμο.
Τώρα πια έχω καταλάβει πόσο ασύμβατα είναι αυτά τα δύο.
Όχι πως απαγορεύεται στους μουσικούς να ταξιδεύουν, αλλά το δικό μου ταξίδι έτσι όπως το ονειρεύτηκα πηγάζει από μιαν αγωνία, από τη δίψα να ψηλαφίσω τον κόσμο.
Δύσκολο να το συνταιριάξεις με την υπομονή που απαιτεί η μελέτη της μουσικής.
Τι και αν ξεκίνησα φλάουτο… Γρήγορα το παράτησα. Το ίδιο και με το ακορντεόν αργότερα.
Μέχρι που έπεσε στα χέρια μου μια Nikon FE.
Από τότε φωτογραφίζω.
Φωτογραφία είναι η επιθυμία να τρέχεις να συλλέξεις το φως της ζωής. Το ίδιο φως που υπηρετεί και η μουσική.
Σε αυτό το λεύκωμα μάζεψα τη μουσική του δρόμου έτσι όπως τη συνάντησα στα ταξίδια μου.
Όταν φωτογραφίζω, είμαι σαν τυφλός. Αφήνω τους ρυθμούς της ζωής να με οδηγούν, χορεύοντας ψάχνω το καδράρισμα.
Τι κι αν δεν έμαθα τη μουσική. Αυτή πάντα με τραβά και μου αποκαλύπτει, όπου και να ταξιδέψω μου δείχνει το φως.
Ας ξεκινήσει η μουσική…
Καλή ακρόαση! (Από την έκδοση)

When I was young, I had two dreams: to learn music and to travel the world.
Now I have finally realized how incompatible the two are.
It is not that musicians are not allowed to travel, but that my journey as I imagined it, stems from a feeling of anticipation, from my thirst for knowledge of the world. It is difficult to combine this with the patience required for the study of music. Even though I started playing the flute, I soon gave up. Later, I did the same thing with the accordion. Until eventually I got my hands on a Nikon FE.
Since then I take photographs. Photography is the desire to run to collect the light of life. It is that same light that serves music.
In this album I have collected street music just as I encountered it on my travels. When I take pictures, I am like a blind man. I let the rhythms of life lead me, and as I dance I look for the frame.
So what if I never learned music. Music always pulls me and reveals itself to me, wherever I travel, it shows me the light.
Let the music begin…
Enjoy (From the publisher)

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ

Ο φωτογράφος παρουσιάζει έξι φωτογραφίες του ΕΔΩ [ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ τη μουσική]

 

Read Full Post »

s

Δείτε την Αθήνα με τα μάτια εκείνων που δεν την είδαν ποτέ. Μία παράξενη έκθεση για τη δική μας παράξενη πόλη.

«Όποια χώρα και αν σου φέρνουν στο μυαλό τα λόγια μου, θα τη δεις από ένα παρατηρητήριο σαν το δικό σου». Αόρατες πόλεις, Ιτάλο Καλβίνο

Το Ίδρυμα Ωνάση και η Στέγη επιμένοντας στην αγάπη τους για την Αθήνα και την ανάγκη τους να γνωρίσουμε και να αγαπήσουμε την πόλη μας ακόμα περισσότερο, διοργανώνουν την έκθεση Παράξενες Πόλεις: Αθήνα (Strange Cities: Athens) στη Διπλάρειο Σχολή (πλατεία Θεάτρου 3), σε συνεργασία με την ομάδα επιμελητών Double Decker από το Λονδίνο και το αρχιτεκτονικό γραφείο Spacelab Architecture με έδρα την Αθήνα.

Πώς θα μπορούσε να αποτυπώσει κάποιος την Αθήνα αν δεν την είχε δει ποτέ; Αυτό θελήσαμε να ανακαλύψουμε, ζητώντας από 24 καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο να δημιουργήσουν ένα έργο με θέμα την Αθήνα. Η προϋπόθεση ήταν να μην την έχουν επισκεφθεί ποτέ. Ποιοι είναι οι πιο έντονοι συνειρμοί που δημιουργούνται σε κάποιον όταν μόνο φαντάζεται την Αθήνα χωρίς να έχει αντικρύσει ποτέ ούτε μια γωνιά της; Σε αυτά τα ερωτήματα έρχεται να απαντήσει η έκθεση–δρώμενο Strange Cities: Athens. Μια έκθεση για την Αθήνα -απαλλαγμένη ωστόσο από κάθε κοινοτοπία που μπορεί να συνεπάγεται αυτή η περιγραφή.

Ένα κουτί έμπνευσης στάλθηκε στους καλλιτέχνες αυτούς με σκοπό να αφυπνίσει τη φαντασία τους και να την κατευθύνει στους δρόμους μιας πόλης, που κανένας τους δεν έχει δει αλλά όλοι φέρουν στο φαντασιακό τους. To κουτί αυτό περιείχε ένα ποίημα του Γιώργου Σεφέρη (Γιασεμί), ένα κείμενο του Πέτρου Μάρκαρη (δύο κεφάλαια από το βιβλίο Η Αθήνα της μίας διαδρομής), ένα τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι (Μία πόλη μαγική), μία συνταγή για γεμιστά, καθώς και 12 αρχεία με ήχους της πόλης, αλλά κανένα οπτικό στοιχείο της Αθήνας.

Τι ανέδειξαν οι λέξεις, οι ήχοι και οι γεύσεις; Μια σειρά έργων που δημιουργήθηκαν μέσα από τη ζωγραφική, τη φωτογραφία, το σχέδιο, νέες τεχνολογίες, και που -σε πρώτη ανάγνωση- πολύ μικρή σχέση έχουν με τις γραφικές απεικονίσεις της Αθήνας που ξέρουμε. Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση προκαλούν τον επισκέπτη να ακολουθήσει τις βαθύτερες διαδρομές των έργων τους, να ανακαλύψει το σημείο συνάντησής τους με την πόλη και να δει πώς την βλέπουν οι άλλοι.

Η έκθεση θα πλαισιώνεται σε όλη τη διάρκειά της από συζητήσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, workshops και δρώμενα σχετικά με την πόλη της Αθήνας και το αστικό τοπίο, αποτελώντας ένα «στέκι» ουσιαστικά για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της, μέσα από το οποίο θα μας δοθεί η ευκαιρία να ξαναγνωρίσουμε την πόλη και να οραματιστούμε πώς θέλουμε να ζούμε μέσα σε αυτή. Ενδεικτικά, με τις παράλληλες δράσεις της έκθεσης θα ανακαλύψουμε την πόλη των γεύσεων, το σπίτι ως κύτταρο της πόλης, την πόλη μέσα από τα μάτια όσων τη βλέπουν διαφορετικά, την πόλη του ποδηλάτη, αλλά και θα ξεναγηθούμε σε απρόσμενες γωνιές της, θα ανταλλάξουμε σουβενίρ από τα ταξίδια μας και θα μοιραστούμε τις μαρτυρίες όσων δεν έχουν επισκεφθεί ακόμη την Αθήνα.

Τα εγκαίνια της Έκθεσης θα πραγματοποιηθούν τη Δευτέρα 20 Απριλίου.
Είσοδος ελεύθερη
Ώρες λειτουργίας: καθημερινά 12:00-21:00

Διπλάρειος Σχολή:

Η Ελληνική Βιοτεχνική Εταιρεία (Ε.Β.Ε.) ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1892, με σκοπό την προαγωγή και ανάπτυξη της δωρεάν τεχνικής διδασκαλίας.
Ο Αριστείδης Διπλάρης, μέλος της Ε.Β.Ε., με τη διαθήκη του όρισε την ίδρυση της ομώνυμης Σχολής, για δωρεάν διδασκαλία Σχεδίου και Τεχνών. Μέχρι το 2010 εκπαιδεύτηκαν περισσότεροι από 65.000 τεχνίτες όλων των ειδικοτήτων.
Σήμερα λειτουργούν δωρεάν το «ΙΕΚ ΔΙΠΛΑΡΕΙΟΣ» (με ειδικότητες Πληροφορικής και Τουριστικών επιχειρήσεων), καθώς και Κέντρο Διά Βίου Μάθησης με σεμινάρια πληροφορικής.

Eva Roovers, φωτογράφος (Ολλανδία)
Adam Dix, ζωγράφος (Μεγάλη Βρετανία)
Alexander Egger, graphic artist (Γερμανία)
Amy Friend, φωτογράφος (Καναδάς)
Ekta / Daniel Götesson, εικαστικός (Σουηδία)
Jesse Treece, εικαστικός (ΗΠΑ)
Kako, εικονογράφος (Βραζιλία)
Michael Mann, φωτογράφος (Γερμανία)
Peter Judson, εικονογράφος (Μεγάλη Βρετανία)
Thomas Robson, graphic artist (Μεγάλη Βρετανία)
John Diebel, εικαστικός (ΗΠΑ)
Jarmila Mitríková & David Demjanovic, εικαστικοί (Τσεχία)
Emma Löfström, εικονογράφος και animation artist (Σουηδία)
Kit Miles, σχεδιαστής υφασμάτων (Αγγλία)
Angela Moore, φωτογράφος (Αγγλία)
Seb Jarnot, graphic artist και εικονογράφος (Γαλλία)
Tom Radclyffe, graphic artist και εικονογράφος (Μεγάλη Βρετανία)
Craig Redman & Karl Maier, graphic artists (Μεγάλη Βρετανία)
Fernanda Rappa, φωτογράφος και εικαστικός εγκαταστάσεων (Βραζιλία)
Joris Vandecatseye, φωτογράφος (Βέλγιο)
Ryan Russo, γλύπτης (ΗΠΑ)
Amana (Kazuhiro Hashimoto), ομάδα ψηφιακής τέχνης, Ιαπωνία
Eva Stenram, φωτογράφος (Σουηδία)
Sophie Clements, εικαστικός εγκαταστάσεων (Μεγάλη Βρετανία)

Σχεδιασμός: Αφροδίτη Παναγιωτάκου
Διοργάνωση: Διεύθυνση Επικοινωνίας & Marketing

Επιμέλεια: Double Decker (Wilhelm Finger και Μελίτα Σκαμνάκη)

Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός:
SPACELAB ARCHITECTURE
(Σωτήρης Χαΐνης, Βάνα Κριμνιώτη)

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
http://www.sgt.gr

ΠΗΓΗ

Read Full Post »

BLEMMA

TRAVELOGUES – ME TO BΛΕΜΜΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΗΓΗΤΩΝ
Τόποι – Μνημεία – Άνθρωποι
Νοτιοανατολική Ευρώπη – Ανατολική Μεσόγειος – Ελλάδα – Μικρά Ασία – Νότιος Ιταλία, 15ος-20ος αιώνας

Η ιστοσελίδα αυτή του Ιδρύματος Αικ. Λασκαρίδη προβάλλει, για πρώτη φορά, εμπεριστατωμένα και τεκμηριωμένα το σύνολο σχεδόν του εικονογραφικού υλικού που προέρχεται από περιηγητικές εκδόσεις, και καλύπτει τον ευρύτερο χώρο, όπου έδρασαν και οι Έλληνες, στη διάρκεια των πέντε τελευταίων αιώνων.

Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα ΕΔΩ.

 

Read Full Post »

Older Posts »